Apres la nòça
Vautres atz l'er de rigolar,
De me veire un pauc bantar,
Vene de nòça en queu temps,
Qu'es çò que fai que sei content.
Ah fuec-de-Diu, qu'es 'na brava,
Nòça qu'ai fach quí ; mon anma
N'es tota embrolhada,
Mai ieu crese per mon arma
Que sei un pitit desvirat...
Lon, lon la deri dera.
A quela nòça fau pensar
Qu'un a saubut se l'amusar.
... N'i 'via dau monde coma fau
De plan gentas... gentas filhas,
De beus dròlles a bòrd de còu,
Dau vielhs, mai de las vielhas,
Mas daus pus fins, au pus einnoncent
Tot lo monde s'es 'nat content.
De per darreir los maridats,
Defilavan los convidats,
Qu'es dire que s'en 'nava en testa,
Los dos pus uros de la festa,
Qu'era los dos nòvis.
E, apres quò tots rejauvits,
Venian la contrenòvia Jana,
Emb lo contrenòvi Toana,
E ieu jure per ma fe
Qu'eria n'autre gente parelh.
Li 'via l'oncle Chauveu,
Que n'a tant en son cerveu.
L'i 'via la tanti Madelin
Mai lo grand oncle Ciali
Son cosin Pitit Jan
Que fasia son elegant
Lo pitit cosin Janton,
Emb la genta Catisson,
L'i 'via l'oncle Matieu,
Aussí bestia qu'eu es beu.
Mai la gròssa Marion
Emb son darreir de potiron.
Mai lo cosin Cliadasson,
Mai la cosina Lison,
Mai lo paubre cornard Jasep,
Que n'es pas mestre chas se.
Quel eissuvinhat de Marçau,
Que sira plan totjorn badaud.
L'i 'via aussí la Pirita,
Qu'es pro minharda, bassetz pustòst.
La Nardi que se dandinava,
E lo Piere que l'embrassava.
L'i 'via aussí la Marguisson,
Qu'un trobet aveque Tistou,
Que cherchavan dins la barja,
A far !.. a qui monta-charja.
L'i 'via... a me rapele pus
Los quí erian quí venguts.
Mas dau pus grand au pus pus pitit,
Dau pus fin, au pus abrutit,
Tot lo monde erian content
De passar qui un bon moment.
Quand venguet l'ora dau marendon,
Per la tabla pas de capon,
Qu'es 'rai qu'a queu disnar
Tot eria bien ordonat,
Qu'es plan segur que lo menut
N'eria pas fach per n'einnoncent,
Un ne pòt mas dire ; que "Camus"
Per mon arma se l'i entend.
N'i en 'via daus plats, daus ragosts,
Mai un fin plat de ronhons.
E tot se minget coma fau,
De la vianda ne restet mas,
Los tendilhons e los òs
Totas las saussas erian bonas,
Qu'un s'en leschava los dets,
Un s'en metet los plens panses.
L'i 'via mon arma de bon pastis,
De la flaunharda, daus clafotis,
Daus pitits, mai daus gròs bòrds,
Mai de quilhs de vianda de pòrc.
... A ! S'en es begut de quelas pintas,
Sitòst quí, sitòst botjadas,
De queu vin color peu d'inhon,
'Via plaser d'auvir lo glo-glo.
Aitanben dins ma cronhòla,
Eu colava coma 'na rigòla.
Mai crese que ni pro ni pauc
Lo bogre m'a montat aus piaus
Crese que de ma memòria
Ne 'via 'trapat cuecha pariera.
E ma fe ai lo cuer content
De 'ver passat un bon moment
Bon Diu es-quò qu'ai tròp begut
D'esluiar ne... ne pòde pus.
E ben ne pòde ni esluiar, ni bojar,
Aussí bonser, me vau coijar !