Son pitit cuer
|
I
Quante l'amor m'a fissat
Eria a lo flor de mon atge
Jamai pus ne 'via 'cossat
Pena filha dau vilatge.
Mas un jorn dins l'estolha
'Na genta bela me balha
Una flor de son sorir
E son pitit cuer cherit
III
Lo cuer batant d'einueg
E l'ama tot en destressa
De la bela me 'prueimei
E la voitz plena de tristessa
Li dissei qu'eria charmat
Que queu moment me sia donat
De reçaber un sorir
E son pitit cuer cherit
|
II
Quant la viguei per ma fe
S'eigueiar dins la charriera
Dau còp mon cuer se trobet
Desvirat mai l'es d'enguera
Contemplava la bela
La rondor de son aissela
Ieu enviava son sorir
E son pitit cuer cherit
IV
Segur que per ma Cati
Qu'auria volgut la rendr' urosa
Tot far per lo divertir
Talament 'la m'eria preciosa
Qu'eria ma flor mon printemps
D'ela eria totjorn content
Vivia de son doç sorir
De son pitit cuer cherit
|
V
Mas sos parents orguelhos
A d-un autre l'an balhada
Aura lo cuer maluros
D'un bot d'autre de l'annada
Ieu gardarai per totjorn
Lo suvenir de quel amor
De ma Cati son sorir
E son pitit cuer cherit.