Eitroduccion
Responde qu'en me n'i a gran pena pretencion
D'esser n'escrivador de granda poesi(a)
Ne sei mas un meschant un paubre rimator
Mas lo patois me plai, aime li far onor
Qu'es perque sens orguelh aime far las rimas
M'exerçar bonament, dins las gentas nhòrlas.
Un jorn fuelhetant un libre de gramera
Ai qui aprengut que folia 'na mesura
Per far daus vers e bien los far rimar
E qu’ilhs sian bons fau ben se chermenar
Fau respectar las eilis(i)ons
Los accents aveque rason
Los iatus l'enjambament
Totjorn emb discernament
Apres la cesura
L'emistiche sira.
Qui fau ben ‘restar
Pauc de se trompar
Per far daus vers
Sacret toner
E sapcher
Rimar, fau
Esser
Fòu.
Jamai dins ma paubra bossòla
N'en podria tant rentrar
Mon Diu dins ma paubra bola
Fodria n’i engendrar.
Quilhs que son tròp dificiles
Ne me legiran pas
Mas lor damande tot parier
Qu'ilhs ne m'en vuelhan pas
Si de nòstra paròfia
Ieu sei n'òme si bestia.
Aussi damande ercusa
A mos paubres lectors
Au grand regret que ma musa
'Guessa meilhor autor.
E ne pueschant mielhs eslulhar
Ieu vos dise, adissiatz.